Blog: 'Van timmerman naar planner: het was echt wel wennen'

Voor iedereen die al langer bij Koers werkt was het wel even wennen. We kennen Jan van der Veen tenslotte allemaal als timmerman. En opeens zit hij daar achter een computerscherm. Sinds april 2019 draagt hij niet meer de titel Timmerman maar Planner. Het was even wennen, maar het is gemakkelijker dan geïnterviewd worden. “Laat mij maar undercover, dan vind ik het wel best.”, lacht Jan ietwat ongemakkelijk.

Zeventien jaar geleden begon Jan als timmerman bij het onderhoudsteam, nu bekend als het Klant Contact Center. “Het was echt leuk werk. Zowel het plaatsen van complete keukens als het maken van kleinere koofjes. Het was erg divers. Ook hielp ik mee in het team van Siem (red. Dimitris van Gent – Teammanager Projecten). Zo deed ik ook wel renovatiewerk. Eigenlijk deed ik alles.” Rustig met zijn armen over elkaar praat Jan over deze tijd. “Maar ik had altijd al wel de ambitie om verder te gaan. Zo heb ik ook mijn papieren gehaald voor uitvoerder. Ook de mensen om me heen zeiden dat ik wel goed ‘binnen’ zou passen. En ze hadden blijkbaar gelijk.”

“Laat mij maar undercover, dan vind ik het wel best”

Al enige tijd wist Jan dat hij zich wilde door ontwikkelen. De stap duurde alleen wel wat langer dan hij aanvankelijk gedacht had. “Op dat moment was ik buiten harder nodig dan binnen. Fijn dat mijn werk gewaardeerd werd, maar ik wilde verder.” Uiteindelijk was het een blessure aan de elleboog die als een katalysator werkte. “Maar het is niet de reden dat ik nu binnen zit.”, corrigeert Jan direct. “Uiteraard wel fijn dat die kans me geboden werd.”

Overstap

Dat de stap van buiten naar binnen behoorlijk wennen is beaamd Jan wel direct. “Je had als timmerman zoveel vrijheid, dat mis je dan wel opeens. Natuurlijk moest het werk goed gebeuren, maar als ik de bonnen goed afwerkte was ik baas over mijn eigen werk als timmerman. Nu zit je opeens met een heel team en zit je stil op dezelfde plek. En als de planning klaar staat voor de volgende dag komt er opeens een "spoedje" binnen die direct opgepakt moet worden. Dan moet je toch weer gaan schuiven. Een leuke uitdaging die ik met plezier aan ga!

“Wellicht werk ik hier wel tot mijn pensioen. Wie kan het zeggen, jij?”

“Als timmerman had ik niet door wat de planning allemaal deed. Zo eerlijk moet ik zijn. Het is meer dan die bonnetjes plannen. Contact onderhouden met de klanten, de werkvoorbereiding, het contact met je collega’s buiten, dan weer de aanpassingen maken aan de planning en dan nog die spoedjes… het blijft maar doorgaan de hele dag.” Dit gaat Jan, naar eigen zeggen, verrassend goed af. “Het is echt heel erg wennen hoor. Ik heb natuurlijk wel de technische kennis. Wellicht dat ik weer iets tekortschiet op het gebied van plannerservaring, maar daar kunnen mijn collega’s Aysel en Anouk mij dan weer prima bij helpen. En ík weet weer hoe het er aan de andere kant van de lijn aan toe gaat. Samen zijn we echt een goed team.” Langzaam laat Jan zijn masker zakken en wordt hij enthousiast. “En ook met de jongens buiten hè. We hebben elkaar nodig.”

“Je had als timmerman zoveel vrijheid, dat mis je dan wel opeens”

“Weet je wat het is?” vervolgt Jan zijn betoog. “Ik werk hier nu al 17 jaar. Zou ik het niet meer naar mijn zin hebben zou ik weggaan. Maar waarom zou ik dat doen? Ik werk in een heel leuk team, ik vind het werk uitdagend. Wellicht werk ik hier wel tot mijn pensioen. Wie kan het zeggen, jij?” Op vakkundige wijze haalt Jan de aandacht van zichzelf af. Daarmee kruipt hij weer in zijn rol achter de schermen. Misschien dan ook geen toeval dat Jan de huisfotograaf van Koers is. Achter de camera kan hij zo zijn ‘hobby’ ook bedrijfsmatig beoefenen. “Hiermee zie ik ook veel van de andere projecten van Koers. We maken echt mooie dingen. Dat hebben we soms zelfs niet eens door!”